Warren Buffett
وارن بافت متولد سال ۱۹۳۰ در آمریکا ، یک اقتصاددان، بازرگان ،سرمایه گذار، کارآفرین نویسنده و نیکوکاری خیر است از تاثیرگذارترین فعالان بازار سرمایه است و او را به عنوان پنجمین مرد ثروتمند جهان می شناسند. به او لقب باهوش اوماها (شهر محل زندگی اش) داده اند.
در کتاب معروفش به نام ۱۰ قانون موفقیت ،وارن بافت میگوید:
بهترین سرمایه گذاری هر شخصی سرمایه گذاری روی خود است.
بزرگترین سرمایه گذار آمریکا و دنیا و همچنین صاحب شرکت های بزرگی مثلِ شرکت سرمایه گذاری برکشایر هاتاوی است و سهامدار شرکت هایی مثل اپل، کوکاکولا، پپسی ،جنرال الکتریک و آی دی ام ،و بانک اف امریکا و... است.
مهمترین دلیل شهرتش این است که همواره با شناسایی بازارهای سرمایه ای که قابلیت رشد زیادی دارند توانسته است سرمایه خود را افزایش دهد و او را به عنوان پدر سرمایه گذاری شخصی می شناسند.
در سال ۱۹۶۵ سهام شرکت برکشایرهاتاوی را به طور کامل خرید و این شرکت ورشکسته، با مدیریت او به عنوان موفق ترین غول سرمایه گذاری دنیا شناخته می شود. پدرش یک تاجر و سیاستمدار آمریکایی بود و چهار دوره به عنوان نماینده نبراسکا در کنگره آمریکا فعالیت می کرد. او از کودکی شم اقتصادی داشت و استعداد خود را در زمینه پول و تجارت نشان می داد. در شش سالگی ۶ جعبه کوکاکولا به قیمت ۲۵ سنت از مغازه پدربزرگش خرید و با رفتن به درِ خانه همسایه ها، هربطری را به قیمت ۵ سنت فروخت. در دوران مدرسه با رفتن به درب خانه ها به فروش آدامس، نوشابه کوکاکولا و مجلات هفتگی اقدام می کردو برای مدتی در مغازه پدربزرگش مشغول به کار بود. در ۱۱ سالگی با سرمایه خودش سه سهم از یک شرکت را به قیمت هر سهم ۳۸ دلار خرید بعد از مدت کوتاهی قیمت هر سهم به ۲۷ دلار کاهش یافت، با وجود این که ترسیده بود هیچ اقدامی نکرد بعد از مدتی قیمت هر سهم به ۴۰ دلار رسید و فوراً آن سهام را فروخت، اندکی بعد قیمت آن سهام به ۲۰۰ دلار رسید او از فروش سهام پشیمان شد. این تجربه درس بزرگی برای او داشت و متوجه شد یکی از اصول مهم سرمایه‌گذاری صبر و شکیبایی است.او تجربه های تجاری سودمندی درآن دوران به دست آورد.
خودش میگوید «باید شغلی را انتخاب کنید، که اگر به شغل نیاز نداشتید، باز هم همان کار را می‌کردید.»
در سیزده سالگی به اداره مالیات برای پرداخت مالیات ۳۵ دلاری دوچرخه اش اعتراض کرد و موفق شد که مالیات دوچرخه را حذف کند.! معمولاً افراد مختلف، باسن بالای ۲۰ سال شروع به فعالیت تجاری می کنند و برای خانواده های ثروتمند این سن بالاتر هم خواهد بود اما وارن بافت از همان ابتدا اعتقاد شدیدی به تلاش برای مستقل بودن از خود نشان داد و در فعالیت های مختلف کسب درآمد می کرد و نتیجه آن کسب درآمد ۵۳,۰۰۰ دلار تا سن ۱۶ سالگی بود.گرچه خانواده ثروتمند او عاملی برای فعالیت راحت تر او بودند، اما رسیدن به جایگاه فعلی فقط مربوط به عملکرد عالی و تلاش‌های خودش است.
وارن بافت علاقه‌ای به ادامه تحصیل در دانشگاه نداشت و معتقد بود که آنچه می داند بیش از علومی است که در دانشگاه تدریس می شود اما به اصرار پدرش برای ادامه تحصیل اقدام کرد. او موفق شد دوره لیسانس را در مدت سه سال به اتمام برساند.برای دوره فوق لیسانس به دانشگاه کلمبیا رفت،تا درآنجا از آموزش های دو استاد معروف و شناخته شده درسرمای گذاری وتحلیل اوراق بهادار به نام های بنجامین(بن) گراهام و دیوید داد، بهره‌مند شود. استاد دانشگاه، بن گراهام در طول دهه ۱۹۲۰ به عنوان یک سرمایه گذار و تحلیلگر بزرگ در زمینه بازار سهام شناخته شده بود و وارن بافت در طول تحصیلش تنها کسی بود که از این استاد نمرهA+ گرفت. بعد از فارغ التحصیلی قصد داشت تا برای استادش به رایگان کار کند، اما استادش نپذیرفت
وارن بافت به عنوان دلال سهام مشغول به کار شد او با درامدش یک پمپ بنزین خرید اما بازدهی آن برایش قابل قبول نبود بنا براین آن را فروخت و به خانه اش در اوماها برگشت و در بنگاه پدرش مشغول به کار شد. طی سالهای بعد به عنوان فروشنده ، سرمایه گذار و تحلیل گراوراق بهادار با شرکتهای مختلف همکاری می‌کرد ولی سرمایه گذاری های او محدود بود و موفقیت چندانی برایش نداشت ، بنابراین برای کسب درآمد در دانشگاه اوماها شروع به تدریس کرد. قبل از شروع به تدریس برای غلبه بر ترسِ حرف زدن در جمع و مکان های عمومی یک دوره آموزشی را با دیل کارنگی گذراند.او در این زمان برای دانشجویانی اصول سرمایه گذاری را تدریس می کرد که میانگین سن آنها دو برابر سن خودش بود. در سال ۱۹۵۴ سرمایه گذار و استاد دانشگاه معروف یعنی بن گراهام از او دعوت کرد تا با حقوق ۱۲.۰۰۰ دلار در سال برایش کار کند و سرانجام وارن بافت به آرزوی خود رسید.
او معتقد است در دنیای کسب و کار، موفق ترین افراد کسانی هستند که به کاری که عاشقش هستند مشغول اند.
.jpg)
او روزها به تجزیه و تحلیل گزارشات و تحقیق در زمینه های موفقیت در سرمایه گذاری می پرداخت. در طی همکاری او با استادش تفاوتهای روند کاری این دو مشخص شد.بافت می خواست بداند چگونه یک شرکت در بین رقبا به برتری دست می‌یابد و گراهام به دنبال ارقام و اعداد بود، بافت مدیریت شرکتها را عاملی مهم در سرمایه گذاری می دانست ولی گراهام،صرفاً به ترازنامه و و سود و زیان شرکت اهمیت می داد و به نوع رهبری و مدیریت شرکت کمتر اهمیت و توجه می کرد.
طی سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۶ سرمایه شخصی خود را از ۹.۸۰۰ دلار به ۱۴۰.۰۰۰ دلار رساند.
وارن بافت در سال ۱۹۵۶ که تجربه های بسیار خوبی از همکاری با استادش به دست آورده بود به اوهاما بازگشت و موسسه سرمایه گذاری بافت را تاسیس کرد، خواهر و عمه او هم با او شریک شدند.سپس شروع به سرمایه گذاری نمود و قبل از پایان سال سرمایه او سه برابر شد، سال بعد (۱۹۵۷ )مالک سه شرکت شد و سال بعد از آن (۱۹۵۸) موسسه او صاحب هفت شرکت بود. سرمایه شرکت او در سال ۱۹۶۲ به هفت میلیون دلار رسید که یک میلیون دلار از این مبلغ متعلق به او بود و به این ترتیب به یک میلیونر تبدیل شد او تمامی شرکت‌هایش را در یک شرکت منسوجات به نام برکشایر هاتاوی تلفیق کرد.برکشایر هاتاوی شرکتی مربوط به صنعت رو به افول نساجی بود؛ تاسیس آن به ادغام چند شرکت در سال ۱۹۵۵ باز‌می‌گشت. وارن بافت که به تدریج از اوایل دهه شصت میلادی، خرید سهام این شرکت را آغاز کرده بود، در سال ۱۹۶۵ کنترل برکشایر هاتاوی را به دست گرفت و به تدریج تولید محصولات نساجی شرکت را به صفر رساند و در عوض حوزه فعالیت این شرکت را توسعه داد، ارزش سرمایه این شرکت در سال ۱۹۶۶ مبلغ ۷.۱۷۸.۰۰۰دلار بود که بیش از۱.۲۵۰.۵۰۰ دلار از آن متعلق به وارن بافت بود.
او موفق شد با سرمایه گذاری در شرکت هایی که سهام آنها به ارزش واقعی خود نرسیده بودند هر روز به ثروت خود بیفزاید و تبدیل به یکی از ثروتمند ترین مردان تاریخ شد.
وارن بافت برای خودش استراتژی و روش کار دارد،در کارهایی که ارزش شخصی ندارند سرمایه‌گذاری نمی‌کند. به زمان خرید توجه دارد، منتظر کِسادی و اصلاح بازار می ماند تا کالاهای مطمئن و سهام شرکتهای مطمئن را با قیمت منطقی خریداری کند، زیرا رکود و کِسادی بازار سهام فرصت خرید ایجاد می کند. هرگاه در بازار احتکار رایج باشد،محافظه کار میشود و هرگاه سایرین نگران سرمایه خود باشند او پر تکاپو می شود،این استراتژی دوگانه و متضاد، سبب شده تا شرکت بافت به پیشرفت های جهانی دست یابد ودچار خسارت قابل توجه ای نشود.
به من بگو قهرمانان زندگی ات چه کسانی هستند، من به تو می گویم به چه کسی تبدیل خواهی شد.
وارن بافت همیشه سیستم و روند کار خود را تحسین می کند.او می گوید: با همین سیستم در سال ۲۰۰۶ تنها ۱۸ درصد از درآمدش را صرف پرداخت مالیات کرده، در حالی که کارمندان او با درآمد کمتر، ۳۲ درصد مالیات پرداخت کردند.
در سال ۲۰۱۱ وارن بافت این بحث را مطرح می کند که نرخ مالیات در آمریکا برای ثروتمندان خیلی پایین است.باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت با توجه به طرح این موضوع ، طرح مالیاتی که بنابر آن نرخ مالیاتی جدیدی را برای افرادی با درآمد سالیانه بیش از یک میلیون دلار تعیین می کند را تصویب کرد.
وارن بافت در طول روز ۸۰درصد از وقت خود را به مطالعه می گذراند، او راز اصلی موفقیت خود را مطالعه مداوم می داند و میگوید هر فرد باید نهایت تلاش و اولویت خود را برای مطالعه بگذارد، مخصوصا مطالعه در مورد حوزه کاری خود.
.jpeg)
با وجود بالا بودن سنش اما کهولت سن او مانعی جدی برای ادامه فعالیت های این نیست ودر ۹۰ سالگی همچنان فعال است.
علاوه بر تمام افتخاراتی که در دنیا کسب کرده است در سال ۲۰۱۱ مدال آزادی، که بالاترین افتخار غیرنظامی در کشور آمریکاست را از باراک اوباما دریافت کرد و علت آن نیز کمک های اقتصادی فراوان او به نیازمندان و فعالیت‌های تجاری است که به پویایی بیشترِ اقتصاد آمریکا کمک کرده است.
برای بافت برنده بودن مهم است، نه پولدار بودن. سرمایه‌گذاری برای او یک بازی خوشایند است. او از بازی لذت می‌برد، نه از امتیازهای بازی، وبعدا سود پول هایش را به خیریه میبخشد.
اما او مالک بخشی از شرکت‌هایی مثل اپل، کوکاکولا، بانک آو آمریکا، هواپیمایی دلتا، هواپیمایی ساوت‌وست، دوراسل و ده‌ها شرکت دیگر است.
از وارن بافت می‌پرسند، وقتی هلدینگ برکشایر هاتاوی را تاسیس می‌کردی، هیچ فکر می‌کردی که روزی پنجمین شرکت بزرگ جهان بشود؟
او می‌خندد و میگوید، نه، هرگز به پنجم بودن فکر نکرده بودم، حتی به چهارم یا سوم بودن. تمام فکر من متوجه اول شدن بود.
برای او دل بستن به پول و به سهم کار ابلهانه‌ای به نظر می‌رسد. چرا باید چیزی را دوست داشته باشی، که هرگز نمی‌تواند تو را دوست بدارد؟ بافت به آدم‌ها اهمیت می‌دهد. آدم‌هایی که سال‌ها است دوست او هستند. وارن بافت در ۱۵ سال اخیر، نزدیک به ۳۸ میلیارد دلار از ثروت خود را خرج امور بشردوستانه و به بنیادهای خیریه اهدا کرده است. به همین جهت وارن بافت به عنوان یکی از خوشنام‌ترین ثروتمندان جهان شناخته میشود.
او در سال ۲۰۰۶ متعهد شد که ۸۵ درصد از سهام خود در شرکت برکشایر هاتاوی را به خیریه ها و عمدتا بنیاد بیل و ملیندا گیتس ببخشد. چهار سال بعد او عهد کرد که ۹۹ درصد از ثروت خود را در طول زندگی یا پس از مرگش صرف امور خیریه خواهد کرد.